چرا احتمال دارد شیوع COVID در زمستان امسال بیشتر شود؟
خیلی زود است که بگوییم COVID مانند آنفلوانزا فصلی است، اما تا جایی که بار بیماری کنترل نشود، عفونت‌های مربوط به این ویروس همچنان روند افزایشی خواهند داشت.
زمستان در نیمکره شمالی آغاز شده است و محققان هشدار می‌دهند که شیوع COVID-19 به ویژه در مناطقی که ویروس کنترل نشده است، احتمالاً بیشتر خواهد شد.
عفونت‌های ناشی از بسیاری از ویروس های تنفسی، از جمله آنفلوانزا و برخی کرونا ویروس‌ها، در زمستان اوج گرفته و در تابستان کاهش می‌یابند. محققان می‌گویند هنوز خیلی زود است که بگوییم SARS-CoV-2 نیز یک ویروس فصلی است. اما بر اساس آنچه که در مورد نحوه‌ی انتشار ویروس و رفتارهای مردم در ۳ ماه سرد سال شناخته شده است، یک اثر کوچک فصلی به شیوع بیشتر ویروس در فصل سرما منجر خواهد شد.
در زمستان، مردم بیشتر وقت خود را در محیط های سربسته با سیستم‌های تهویه‌ای ضعیف می‌گذرانند که همین باعث افزایش احتمال انتقال بیماری می‌شود.
ریچل بیکر، متخصص اپیدمیولوژی می‌گوید: “حتی اگر یک اثر فصلی کوچک برروی میزان شیوع ویروس وجود داشته باشد، عامل اصلی افزایش آمار و ارقام ابتلای تعداد زیاد افرادی است که هنوز به طور نهفته یا غیرنهفته به ویروس مبتلا هستند.”
بیکر می گوید: اصلی‌ترین عاملی که در میزان شیوع بیماری تأثیرگذار خواهد بود ، مثل همیشه میزان رعایت پروتکول‌های بهداشتی مانند فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک خواهد بود.
تحقیقات آزمایشگاهی نشان می‌دهد که شرایط مطلوب برای ویروس SARS-CoV-2، محیط سرد، خشک و جایی به دور از تابش مستقیم آفتاب است. به عنوان مثال، اشعه ماورای بنفش مصنوعی می تواند ذرات ویروس SARS-CoV-2 را به ویژه در دمای حدود ۴۰ درجه سانتی گراد برروی سطوح و همچنین در آئروسل غیرفعال کند. این ویروس همچنین در محیط های گرم و مرطوب سریعتر تخریب می‌شود. در زمستان، خانه‌ها دمایی حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد دارند و همچنین این را باید درنظر گرفت که محیط خانه‌ها خشک است و تهویه آنچنان مناسبی ندارد. به عبارتی دیگر میتوان گفت شرایط محیط خانه در زمستان برای پایداری ویروس بسیار مناسب است.
مطالعه‌ای در 13 اکتبر منتشر شد که میزان شیوع عفونت SARS-CoV-2 را در چهار ماه اول همه گیری، قبل اینکه کشورها شروع به کنترل آن کنند، بررسی می‌کند. این مطالعه نشان داد که آلودگی در محیط‌هایی که UV کمتری دارند بیشتر شیوع دارد. در این مقاله پیش بینی شد که بدون مداخله کادر درمان، میزان ابتلا در تابستان کاهش یافته و در زمستان به اوج خود می‌رسد.
محققان دریافتند که اگر اقدامات پیشگیرانه فقط در حد مهار ویروس باشند، در صورتی که آب و هوا تغییر کند، یک اثر کوچک آب و هوایی می‌تواند منجر به افزایش قابل توجهی در شیوع بیماری شود. در زمستان برای کنترل میزان شیوع، به اقدامات پیشگیرانه جدی‌تر و دقیق‌تر نیاز است.
هنوز هیچکس به طور دقیق نمی‌داند که شرایط آب و هوایی تا چه حد برروی شیوع ویروس کرونا تأثیرگذار است. حتی اگر محققان دانش بیشتری از این ویروس به دست بیاورند، با این حجم از ابتلا و همه گیری، تنها می‌توانند از تأثیرات فصلی صحبت کنند که بسیار جزئی و قابل چشم پوشی هستند.
با این حال، با گذشت زمان، اثرات فصلی می توانند سهم مهمی در روند آلودگی داشته باشند، زیرا افراد بیشتری در برابر ویروس مصونیت پیدا می‌کنند. بروز چنین مصونیت ایمنی، در صورت عدم مداخله ارگانی، ممکن است پنج سال طول بکشد، اما در صورت واکسیناسیون همگانی، طبیعتاً این مدت، زمان بسیار کمتری خواهد بود.
در هر صورت، مشخص شدن الگوی فصلی بیماری، و اینکه این الگو به چه شکلی باشد، به عواملی که هنوز قابل درک نیستند بستگی دارد، از جمله اینکه مصونیت نسبت به این ویروس چه مدت دوام دارد، و اینکه بهبودی کامل چه مدت طول می کشد و چقدر احتمال دارد فردی دوباره و دوباره به این بیماری مبتلا شود.
منبع مقاله از وب سایت نیچر:
