مقدمه
اسیدهای چرب امگا-3 اسیدهای چرب اشباع نشده (PUFA) هستند که به وفور در طبیعت در دسترس هستند. امگا 3 مرتبط با دسته ای از مکمل ها است که با نام GRAS شناخته می شوند (مکمل های بی خطر). متابولیت های هر دو امگا 3 و امگا 6 نقش مهمی در سنتز فاکتورهای مختلف التهابی و ضدالتهابی مانند پروستاگلاندین ها (PG) ، لکوترین ها (LT) ، ترومبوکسان ها (TX) ، پروتکتین ها و رزالوین ها دارند. امگا-3 سیالیت غشای سلول ها و میزان تجمع گستره های لیپیدی (Lipid rafts) در غشای سلول های بدن را تنظیم می کند. مطالعه ای نشان داد که امگا 3 در سراسر بدن در غشای فسفولیپیدی دو لایه سلول ها نوتروفیل ها گنجانده شده و فاکتورهای مختلفی مانند پروستاگلاندین ها ، لکوترین ها و مرسین ها را تولید می کند. به همین دلیل ، در صورت آسیب دیدگی ، محصولات جانبی غشای سلولی ممکن است فاکتورهای محرک التهابی کمتری در مقایسه با امگا 6 تولید کنند. (امگا 3 بیشتر خاصیت ضدالتهابی دارد) امگا 3 با ترشح سبتوکین ها و کموکین ها ، باعث تقویت توانایی فاگوسیتوز و فعال شدن ماکروفاژها با فرآیند پلاریزاسیون میشود. امگا -3 همچنین تنظیم کاهشی (NF-κB) را برعهده دارد. NF-κB به عنوان یک فاکتور تنظیم کننده رونویسی درگیر در سیستم پیام رسانی سلول در نظر گرفته می شود که در نهایت باعث آغاز پاسخ التهابی توسط سیستم ایمنی ذاتی می شود. این مطالعه نشان می دهد که روغن ماهی با ایجاد اینترفرون (IFN) که مانع از تکثیر ویروس می شود ، پاسخ ضد ویروسی را افزایش می دهد. امگا -3 پاسخ ضد ویروسی لنفوسیت های T را ضعیف می کند و بنابراین می تواند به طور بالقوه برای تعدیل پاسخ سیتوکین ها به ویروس ها مورد استفاده قرار گیرد. (ویروس کرونا باعث ایجاد طوفان سیتوکینی در بدن میشود که در پی آن پاسخ های التهابی بسیار شدید در بدن ایجاد میشود. نتیجه این پاسح های شدید التهابی میتواند از کار افتادن ارگان های بدن از جمله قلب، ریه ها و کلیه ها باشد بنابراین تعدیل سیتوکین ها میتواند باعث جلوگیری از چنین امری شود)
امگا 3 سیتوکین های پیش التهابی کمتری تولید می کند ، بنابراین افزایش مصرف امگا 3 در رژیم غذایی یا به صورت مکمل می تواند باعث کاهش ورود ویروس ، تقویت عملکرد ایمنی و کاهش وخامت بیماری در افرادی شود که مبتلا به کرونا هستند. امگا 3 می تواند یک روش پیشگیری و درمانی ایمن و نسبتاً ارزان برای کسانی که در معرض خطر بالا هستند باشد.
اسیدهای چرب امگا-۳
طی تحقیقاتی مشخص شد که اسیدهای چرب امگا 3 خطر ابتلا به ترومبوز در بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهند و همچنین بر بیماری های التهابی ، عملکرد مغز و سلامت روان تأثیر مثبت میگذارند. در خانواده اسیدهای چرب امگا -3 ، ما می توانیم اسید لینولنیک (LNA) و مشتقات آن ، از جمله α-لینولنیک اسید (ALA) ، اسید ایکوزاپنتانوئیک (EPA) و اسید دوکوزا هگزانوئیک (DHA) را پیدا کنیم. همه این اسیدآمینه ها عناصر ضروری برای عملکرد سلولها و ارگان های مختلف مانند مغز ، چشمها ، سیستم قلبی عروقی ، سیستم ایمنی بدن و رشد عمومی بدن انسان هستند. ثابت شده است که غشاهای نورون های عصبی ما حاوی غلظتهای بالایی از آمینواسیدهای اشباع نشده هستند. امگا 3 به گروه اسیدهای چرب ضروری در خانواده اسیدهای چرب اشباع نشده تعلق دارد و مطالعات قبلی نشان داده اند که بدن ما نمی تواند آنها را سنتز کند. بنابراین ، آنها باید از طریق رژیم غذایی به دست آیند.
شواهد گسترده ای در مورد سطحی از امگا 3 که می تواند اثرات ضد التهابی را به وجود آورد منتشر شده است. به عنوان مثال ، امگا 3 در تعدیل فرآیندهای التهابی و مدولاسیون هردو سیستم ایمنی ذاتی و اکتسابی نقش دارد. همچنین ، مطالعه ای منتشر شده است که نشان میدهد امگا 3 می تواند یک داروی ضد میکروبی بالقوه با پتانسیل کم در ایجاد مقاومت دارویی باشد.
هنگامی که اسیدهای چرب امگا 3 در غشای سلولی گنجانده می شوند، تولید ایکوزانوئیدها و رزالوین ها تحریک می شود که برای تولید و فعالیت فسفولیپاز A2 با اسید آراشیدونیک رقابت می کنند. سپس اسیدآمینه ها در داخل سیتوزول آزاد می شوند و از طریق سیکلوکسیژناز-2، 5-لیپوکسیژناز و فعالیت ترمبوکسان سنتتاز به ترتیب به پروستاگلاندین ها، لکوترین ها و ترومبوکسان ها تجزیه می شوند. بنابراین ، امگا -3 مسئول کاهش سنتز ایکوزانوئیدهای مشتق شده از اسید آراشیدونیک (AA) مانند PGI2 ، PGF2α ، PGE2 و LTB4 است که مسئول ایجاد پاسخ های التهابی هستند و همزمان باعث افزایش سنتز LT5 و PGE3 از EPA می شوند که اثرات ضعیفی در ایجاد التهاب دارند.
اسیدهای چرب امگا 3 و التهاب
مطالعات زیادی برای روشن شدن نقش امگا 3 در مکانیسم های ضد التهابی انجام شده است. به عنوان مثال ، مطالعه ای برای آگاهی از نتایج افزودن EPA و DHA به رژیم غذایی بیماران دیالیزی به مدت 3 ماه انجام شد که نشان دهنده کاهش متوسط پروتئین واکنش پذیر C سرم خون بود. این پروتئین یک فاکتور التهابی است که در کبد تولید می شود.
میکروارگانیسم ها مانند باکتری ها ، ویروس ها ، قارچ ها ، تک یاخته ها و کرم ها همگی می توانند باعث ایجاد عفونت شوند. سپسیس ممکن است به دنبال عفونت هایی ایجاد شود که توان ایجاد اختلال درهومئوستازبدن را دارند و منجر به التهاب کنترل نشده و در نهایت نارسایی عضو ، شوک و مرگ می شوند. امولسیون چربی امگا 3 در پریتونیت استریل و سپسیس در موش، خواص ضد التهابی امگا 3 را اثبات کرد. در این مطالعه ، امگا 3 باعث کاهش فیلتره شدن نوتروفیل ها ، فاکتورهای پیش التهابی و مونوسیت ها از مویرگ ها میشود در حالی که باعث افزایش تجمع مونوسیت / ماکروفاژهای غیرکلاسیک و فروسیتوز در سپسیس می شود.
اسیدآمینه های امگا 3 شامل EPA و DHA هستند. مطالعه ای برای تعیین خواص ضد التهابی DHA و EPA در سلولهای اپیتلیال مجاری تنفسی آلوده به رینوویروس صورت گرفت. در این مطالعه ، محققان به مدت 24 ساعت سلولهای اپیتلیال مجاری هوایی را با EPA ، DHA و AA انکوبه کردند و سپس آنها را به مدت 48 ساعت با رینوویروس آلوده کردند. آنها میزان IL-6، IL-8 و پروتئین ناشی از اینترفرون گاما (IP-10) آزاد شده از سلول های اپی تلیال را با استفاده از روش ELISA اندازه گیری کردند. محققان دریافتند که DHA میزان انتشار IL-6 و IP-10 از سلول های آلوده به سویه های مختلف رینوویروس را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. چنین امری را می توان با اثر امگا 3 بر کاهش التهاب به واسطه مهار متابولیسم آمینواسیدها به ایکوزانوئیدها و در نهایت کاهش سیتوکین های پیش التهابی و عملکرد سلول های ایمنی توضیح داد.
اسیدهای چرب امگا 3 و سیستم ایمنی
امگا 3 به عنوان یک اسید چرب اشباع نشده ، فعال سازی سلولهای ایمنی شامل ماکروفاژها ، نوتروفیل ها ، سلول های T ، سلول های B ، سلول های دندریتیک ، سلول های کشنده طبیعی ، سلول های ماست ، بازوفیل ها و ائوزینوفیل ها را تنظیم می کند.
Figure 1 : چگونه اسیدهای چرب امگا 3 بر پاسخ ایمنی سلولی تأثیر می گذارند.
NF-κB یک سیتوکین پیش التهابی است که از طریق فعال سازی رونویسی ژن ها برای تولید پروتئین های پیش التهابی ، یک پاسخ التهابی ایجاد می کند. اسیدهای چرب امگا 3 اثر ضد التهابی خود را از طریق مسیر TLR4 و مسیر پروتئین G متصل به گیرنده 120 (GPR120) برای مهار NF-kB و در نهایت آبشار التهابی اعمال می کنند.
امگا 3 باعث افزایش عملکرد نوتروفیل ها که سریع ترین پاسخ دهندگان به آلودگی در بدن هستند، میشود. تحقیقات نشان میدهد که امگا -3 شامل برخی فسفولیپیدهای غشای سلولی نوتروفیل ها است و مواد مختلفی مانند پروستاگلاندین ها ، لکوترین ها و مرسین ها را تولید می کند. علاوه بر این ، نوتروفیل ها با افزایش مهاجرت دیگر نوتروفیل های خون ، ظرفیت فاگوسیتی و تولید رادیکال های آزاد واکنشی که میکروب ها را ازبین میبرد، عملکرد ایمنی بدن را تقویت می کنند. امگا 3 با فعال سازی سلولهای ارائه دهنده آنتی ژن (APC) ، از جمله ماکروفاژها یا سلولهای دندریتیک ، به فعال شدن عملکرد سلول های T کمک می کند. متعاقباً ، این امر باعث فعال شدن زیرگروههای مختلفی از سلولهای T مانند سلولهای CD4 ، سلولهای Th17 و سلولهای T تنظیم کننده می شود. سلولهای B نیز توسط امگا 3 فعال می شوند و با بازآرایی ایمونوگلوبولین های زنجیره سنگین و تمایز بیشتر ، آنتی بادی بیشتری تولید می کنند. این مطالعات ادعا می کنند که امگا 3 همچنین باعث افزایش جمعیت سلول های B در موش های مورد مطالعه می شود. امگا 3 با ترشح سیتوکین ها و کموکین ها ، ارتقای توان فاگوسیت ها و فعال کردن ماکروفاژها به وسیله پلاریزاسیون ، عملکرد ماکروفاژها را بهبود می بخشد.
علاوه بر این، به نظر می رسد که امگا-3 فعالیت NF-κB را از طریق کاهش تجزیه زیرواحد مهارکننده NF-kB به نام IkB ، در سلول های کشت شده پانکراتیک و مونوسیت های انسانی مهار می کند. از آنجا که NF-κB مسئول تولید سیتوکین در سلولهای ایمنی است با مسدود کردن مسیر عملکردی NF-kB ، کاهش طوفان سیتوکینی و عوارض ناشی از آن محتمل است. اسیدهای چرب امگا 3 همچنین به عنوان تنظیم کننده های کاهشی NF-kB شناخته شده اند. NF-κB یک فاکتور رونویسی است که در سیگنالینگ سلول دخیل است و موجب آغاز پاسخ التهابی توسط سیستم ایمنی ذاتی می شود. علاوه بر این ، مصرف امگا 3 افزاینده پاسخ واگ نیز هست که باعث کاهش التهاب و کاهش تولید سیتوکین می شود. امگا 3 تأثیرات متعددی بر پاسخ التهابی دارد. با این حال ، داده های تحلیلی هنوز نقش آن را در بیماران بدحال تشخیص نداده اند. تحقیقات آینده ممکن است نقش اساسی مکمل روغن ماهی حاوی امگا -3 در درمان SARS-CoV-2 را اثبات کند.
