اخيرا پيشنهاد شده كه از دو ماسك بطور همزمان استفاده كنيم و باز هم پيشنهاد شده ماسك داخلی ماسك جراحی با لايه ملت بلون و ماسك بيرونی ماسك پارچهای باشد.
آقای دكتر مردانی در مصاحبه اخير خود اين مطلب را با استناد از مركز كنترل بيماريهای آمريكا (CDC) عنوان كردند.
اين توصيه چه مبنای علمی میتواند داشته باشد؟ بر اساس يك تحليل نظری و بر پايه مقاله مربوط به فرآيند توليد ملت بلون و مبانی فيزيكی تله ويروس كه در سايت ديجیطب آمده است میتوان به نكات زير اشاره كرد:
فرضيه اول: هر چه ويروس با سرعت كمتر وارد لايه ملت بلون شود احتمال جذب آن به رشته های باريك ملت بلون بیشتر میشود. رشته های ملت بلون جاذب چربی هستند و همچنین رشتهها در فرآیند ساخت، با الکتریسیته ساکن باردار می شوند. این رشته های باردار ذرات (خصوصاً قطرات) را بر اساس پديده جذب ذرات (ناشی از الكتريسيته ساكن) به سوی خود میكشند.
فرضيه دوم: ماسك های خوبی نظير ماسک آرمان (Arman Mask) كه اساساً برای جراحی طراحی شده اند در دو طرف دارای داكت هوايی هستند كه به راحتی هوای بازدم را به طرفين هدايت میكنند تا جراح بهراحتی تنفس كند و موضع جراحی نيز مصون از ميكروبهای بازدم جراح و پرستار باشد. اين داكت های هوايی میتواند ورود و خروج ويروس را به داخل ماسك تسهيل كند.
فرضيه سوم: اين فرضيه اثر فرضيه دوم را كم مي كند طبق اين فرضيه ويروس بر اساس اصل اينرسی تمايل به حركت در مسير مستقيم دارد و تلاش نمي كند تا ماسك را دور بزند و لذا تعداد ويروسهايی كه از داكتهای كناری عبور میكنند بسيار كمتر از ويروسهايی است كه در تله ملت بلون گير میافتند.
بر اساس اين سه فرضيه، نتايج زير محتمل خواهد بود كه برای اثبات آنها قطعا مطالعات بنيادی (دانشگاهی) بر مبنای شبيه سازی میتواند راهگشا باشد.
اول اينكه بر اساس پديده جذب الكتريكی ويروس در لايه ملت بلون ماسك بهتر است جريان هوا در ورود به ماسك كند و تقريبا ساكن باشد، لذا وجود ماسك پارچهای محافظ، میتواند اين وظيفه را به عهده بگيرد.
دوم اينكه منافذ ايجاد شده در ماسك جراحی وقتی روی صورت قرار مي گيرد كم نيستند. با استفاده از ماسك پارچهای كه نسبت به ماسك جراحی انعطاف پذيرتر است میتوان تا حد زيادی منافذ را پوشش داد.
منبع: گروه تحقیقاتی دیجیطب
مرجع اصلی تحقیق (CDC):
https://www.cdc.gov/mmwr/volumes/70/wr/mm7007e1.htm?s_cid=mm7007e1_w